6 maanden gehad, nog 3 te gaan...
Door: noemi
Blijf op de hoogte en volg Noëmi
01 Maart 2012 | Verenigd Koninkrijk, Glasgow
Zo daar ben ik weer... Deze keer met wat minder nieuws, maar ook goed nieuws hoor!!!
Laten we maar eens even beginnen met het slechtere nieuws... Nadat Kim al een paar weken last had van haar kies en het vorige week op het punt kwam dat het gewoon niet meer te verdragen was, wij met zn tweeën naar het "dental hospital" (tandartsenziekenhuis) - klinkt grappig, is het niet - waar Kim te horen kreeg dat ze een wortelkanaalbehandeling moest. Gelukkig werd ze op stage erg goed gesteund en hebben ze haar daar geholpen met het vinden van een aardige (en niet zo'n dure) tandarts. Nu moet ze nog wachten tot 19 maart tot ze naar de tandarts kan... Nu denk je gelukkig, niks met Noëmi... Maar wat wij niet wisten, was dat Kim en ik of een telepatische band hebben of dat kiespijn ineens overdragelijk is, want ja hoor... Het weekend daarna begint mijn kies zeer te doen. Ik wil mijn mama nog even bedanken dat je me even gekalmeerd had toen ik je om half 5 (geloof ik) nederlandse tijd wakker belde en je een huilende dochter aan de telefoon kreeg die al de hele nacht wakker lag met kiespijn. Gelukkig nadat ik ons mam gesproken heb nog wel even kunnen slapen. Maandag gewoon naar stage vol goede moet en het ging opzich wel, ik herinner me nog dat ik tegen Kim zei, als het zo blijft dan hou ik het nog wel ff vol. Maarja zoals bij dat soort dingen, dat blijft nie zo en dat gaat zeker nie zo weg... Dus op dinsdag (precies een week later) was het voor mij zo ver om naar het "dental hospital" te gaan. Ik had ze om 12 uur gebeld en ik kon pas om half 4 aan de beurt. Toen mijn stagebegeleider dit hoorde en zag dat het zoveel pijn deed heeft hij een taxi gebeld en gezegd dat ik maar gewoon daarheen moest gaan, misschien dat als ze zagen dat ik over stuur was dat ik eerder aan de beurd was. Gelukkig was dat ook het geval, nadat ik een formulier had ingevuld (wat best lang duurde, weet je hoe moeilijk het is om met tranen in je ogen en kiespijn een formulier in te vullen? Da kan je toch helemaal nie meer lezen?) Maar okay, uiteindelijk gelukt en toen was om ik 13.40 aan de beurt. De tandarts en de assistent waren heel er aardig en ze waren ook zo vriendelijk om mij een verdoving te geven. Ik heb normaal een hekel aan verdovingen, heb zo iets van ik bijt wel even door en dan boor maar zonder verdoving, maar het was zo'n opluchting om even geen pijn te voelen. Ze hebben een foto van mijn kies gemaakt en hebben het eerste gedeelte van de wortelkanaalbehandling gedaan. De rest moet later nog eens gebeuren. Op de foto kwamen ze erachter dat mijn kies maar 1 wortel heeft en daardoor kwamen alle zenuwen in een homp bij elkaar en dat zorgde dat het zo'n pijn deed waarschijnlijk. Ik heb een mooie A4 foto van mijn tand gekregen, zodat ik die aan de tandarts kan laten zien die de wortelkanaalbehandeling af gaat maken. Vind het wel een gave foto van een minder gave ervaring.
Bij deze dus, mocht je ooit informatie willen over kiespijn in het buitenland. Kim en ik zijn experts, zowel op het gebied als meemaken als op het gebied van de ander steunen.
Nou dat was een heel verhaal over het mindere gedeelte... (sorry als dalijk blijkt dat deze post 15 pagina's lang is...)
Op mijn stage gaat het erg goed, zoals ik al zei in mijn vorige post ben ik begonnen met de lessen voor mijn project, wat ook onderdeel is van mijn actieonderzoek om af te studeren. Vanaf maandag begin ik ook met een aantal lessen over de shortstory The landlady van Roald Dahl. Ik heb het erg naar mijn zin op stage en het gaat voor zover ik weet ook erg goed. Als ik les aan het geven ben is mijn stagebegeleider vaak ergens anders en komt af en toe binnen om te kijken hoe het gaat, dus dat geeft mij wel het idee dat hij denkt dat ik het aan kan.
Zoals de titel al zegt. 6 maanden geleden vertrok ik vanuit Nederland naar Glasgow. Ondertussen heb ik een B1 voor het vak Popular Music Studies ontvangen en een B3 voor het vak over innovatief lesgeven. Wat neerkomt op een (8.1 en een 7.7 ofzo) Ik ben erg trots op mijn cijfers en hoop dat ik mijn actieonderzoek en stage met net zulke cijfers kan afronden.
Nog 3 maanden en dan kom ik weer terug naar Nederland. Ik kijk er naar uit om weer in Nederland te zijn. Maar eerst nog 3 maanden stage lopen mijn afstuderen en natuurlijk hard leren voor mijn 2 examens die ik half juni nog moet doen. Mama, Bientje, Danaë en Bas komen waarschijnlijk in april nog langs en papa en lieske komen waarschijnlijk ook nog een keer hierheen.
Tot mijn volgende update hier!
Laten we maar eens even beginnen met het slechtere nieuws... Nadat Kim al een paar weken last had van haar kies en het vorige week op het punt kwam dat het gewoon niet meer te verdragen was, wij met zn tweeën naar het "dental hospital" (tandartsenziekenhuis) - klinkt grappig, is het niet - waar Kim te horen kreeg dat ze een wortelkanaalbehandeling moest. Gelukkig werd ze op stage erg goed gesteund en hebben ze haar daar geholpen met het vinden van een aardige (en niet zo'n dure) tandarts. Nu moet ze nog wachten tot 19 maart tot ze naar de tandarts kan... Nu denk je gelukkig, niks met Noëmi... Maar wat wij niet wisten, was dat Kim en ik of een telepatische band hebben of dat kiespijn ineens overdragelijk is, want ja hoor... Het weekend daarna begint mijn kies zeer te doen. Ik wil mijn mama nog even bedanken dat je me even gekalmeerd had toen ik je om half 5 (geloof ik) nederlandse tijd wakker belde en je een huilende dochter aan de telefoon kreeg die al de hele nacht wakker lag met kiespijn. Gelukkig nadat ik ons mam gesproken heb nog wel even kunnen slapen. Maandag gewoon naar stage vol goede moet en het ging opzich wel, ik herinner me nog dat ik tegen Kim zei, als het zo blijft dan hou ik het nog wel ff vol. Maarja zoals bij dat soort dingen, dat blijft nie zo en dat gaat zeker nie zo weg... Dus op dinsdag (precies een week later) was het voor mij zo ver om naar het "dental hospital" te gaan. Ik had ze om 12 uur gebeld en ik kon pas om half 4 aan de beurt. Toen mijn stagebegeleider dit hoorde en zag dat het zoveel pijn deed heeft hij een taxi gebeld en gezegd dat ik maar gewoon daarheen moest gaan, misschien dat als ze zagen dat ik over stuur was dat ik eerder aan de beurd was. Gelukkig was dat ook het geval, nadat ik een formulier had ingevuld (wat best lang duurde, weet je hoe moeilijk het is om met tranen in je ogen en kiespijn een formulier in te vullen? Da kan je toch helemaal nie meer lezen?) Maar okay, uiteindelijk gelukt en toen was om ik 13.40 aan de beurt. De tandarts en de assistent waren heel er aardig en ze waren ook zo vriendelijk om mij een verdoving te geven. Ik heb normaal een hekel aan verdovingen, heb zo iets van ik bijt wel even door en dan boor maar zonder verdoving, maar het was zo'n opluchting om even geen pijn te voelen. Ze hebben een foto van mijn kies gemaakt en hebben het eerste gedeelte van de wortelkanaalbehandling gedaan. De rest moet later nog eens gebeuren. Op de foto kwamen ze erachter dat mijn kies maar 1 wortel heeft en daardoor kwamen alle zenuwen in een homp bij elkaar en dat zorgde dat het zo'n pijn deed waarschijnlijk. Ik heb een mooie A4 foto van mijn tand gekregen, zodat ik die aan de tandarts kan laten zien die de wortelkanaalbehandeling af gaat maken. Vind het wel een gave foto van een minder gave ervaring.
Bij deze dus, mocht je ooit informatie willen over kiespijn in het buitenland. Kim en ik zijn experts, zowel op het gebied als meemaken als op het gebied van de ander steunen.
Nou dat was een heel verhaal over het mindere gedeelte... (sorry als dalijk blijkt dat deze post 15 pagina's lang is...)
Op mijn stage gaat het erg goed, zoals ik al zei in mijn vorige post ben ik begonnen met de lessen voor mijn project, wat ook onderdeel is van mijn actieonderzoek om af te studeren. Vanaf maandag begin ik ook met een aantal lessen over de shortstory The landlady van Roald Dahl. Ik heb het erg naar mijn zin op stage en het gaat voor zover ik weet ook erg goed. Als ik les aan het geven ben is mijn stagebegeleider vaak ergens anders en komt af en toe binnen om te kijken hoe het gaat, dus dat geeft mij wel het idee dat hij denkt dat ik het aan kan.
Zoals de titel al zegt. 6 maanden geleden vertrok ik vanuit Nederland naar Glasgow. Ondertussen heb ik een B1 voor het vak Popular Music Studies ontvangen en een B3 voor het vak over innovatief lesgeven. Wat neerkomt op een (8.1 en een 7.7 ofzo) Ik ben erg trots op mijn cijfers en hoop dat ik mijn actieonderzoek en stage met net zulke cijfers kan afronden.
Nog 3 maanden en dan kom ik weer terug naar Nederland. Ik kijk er naar uit om weer in Nederland te zijn. Maar eerst nog 3 maanden stage lopen mijn afstuderen en natuurlijk hard leren voor mijn 2 examens die ik half juni nog moet doen. Mama, Bientje, Danaë en Bas komen waarschijnlijk in april nog langs en papa en lieske komen waarschijnlijk ook nog een keer hierheen.
Tot mijn volgende update hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
